از وقتی کلاس فوتسال پیدا کردم خوشحالم. وقتی بازی می کنم همه میگن خیلی خشن بازی میکنی. خودمم میدونم. میرم که بزنم :)) اینقدر بچه های مردم رو زدم که آخرش به طرز احمقانه ای خوردم زمین. فکر کنم دنبالچه م یه طوریش شده. درد میکنه. حالا نمی دونم می تونم فوتسال بازی کنم یا نه! می ترسم هنوز شروع نشده، همه چی تموم شه! :)) از دوشنبه که اینجوری شدم خونه ی من شده تختم. تختم خرابه. یعنی کافیه کوچکترین تکونی بخورم. اینقدر صدا میکنه که همه می فهمن من روی تختم خوابیدم. کلا موجود آبرو بریه.
امروز هم از صبح روی تختم بودم. نمی دونم چند بار وسطش خوابم برد :)) عین لاکپشت پشت و رو افتادم و سقفو نگاه میکنم. البته همینطور شارژر تبلت رو در میارم میزنم به موبایل، بعد که شارژ شد نوبت لپ تاپ میشه. تو این فاصله که لپ تاپ شارژ میشه موبایلم دوباره شارژ خالی کرده :)) من از نسل بی جنبگان هستم! نسلی که جنبه ی تکنولوژی رو ندارن :))
امشب برامون مهمون اومد. عمه ی جان. یاد پسر عمه م افتادم. خیلی یاد بدیه. همه ش سعی می کنم فراموشش کنم ولی همه حرفاش، کاراش، توهیناش ... میاد تو ذهنم. غم دار میشم:
احساس میکنم رو پیشونی م نوشته : " به من توهین کنین! با من بدرفتاری کنین! شخصیتم رو خرد کنین! " از فک و فامیل گرفته تا آدمایی که نمی شناسم همین جوری باهام رفتاری میکنن :)) دیگه داره این امر بهم مشتبه میشه که یه طوریم هست شاید :)) اینا رو محض غر نمی گم. هرچند خیلی غرم میاد!
دارم آلمانی می خونم. می فرماد که : Zweitbevölkerungsreichste کی مرده بخونه اینو ؟:)) معنی ش، عنوان پسته :دی
+اینقدر کارهای نصفه نیمه رو زمین دارم که حد نداره. نمی دونم اونا رو چیکار کنم!!! ینی کدوم ور دلم بذارم. مساله این است!
++فردا شنبه س. میشه امروز دوباره تکرار شه؟ قول میدم اتاقمو جمع کنم :|
