این تابستون بی اغراق بهترین تابستون عمرم بود.
همه ش هم بخاطر وجود تو بود. خودت میدونی چی میگم چون خودت هم همین حس رو داری!
من تا بحال آدمی رو ملاقات نکرده بودم که اینقدر به من شبیه باشه و اینقدر با هم تفاهم داشته باشیم و اینقدر حرف برای گفتن داشته باشیم و اینقدر بهمون خوش بگذره ...! تا حالا با هیچ کس اینقدر راحت حرف نزدم... تا حالا هیچ کس اینقدر باهام راحت حرف نزده!
ما بهترین تابستون عمرمون رو گذروندیم. تابستونی که دیگه هرگز تکرار نمیشه. از فیلمهایی که با هم دیدیم بگیر تا پلی لیست هایی که با هم ساختیم و توی راه تا کافی شاپ یا تا رسیدن به پیک نیک گوش دادیم و با آهنگ ها بلند بلند همراهی کردیم!
میدونم وقتی این حرفا رو میزنم، برات عجیب نیست چون حسش میکنی. میدونم که تو هم رازش رو میدونی. ما از بین این همه آدم، بالاخره همدیگه رو پیدا کردیم و اینقدر خوشحال بودیم که نفهمیدیم زمان چطوری گذشت... و حالا تنها حسرتی که دارم، نبود توعه.
از صمیم قلب آرزو میکنم که ای کاش همه چیز اینقدر پیچیده نبود و من و تو هیچ وقت از هم جدا نمیشدیم... و باز دعا میکنم که با وجود همه این پیچیدگی ها باز هم بتونیم تو زندگی همدیگه نقش پررنگی داشته باشیم. چند روز گذشته واقعا افسرده بودم و حتما دلم نمیخواست به خودم زحمت بدم و لبخند بزنم. اما حالا داره بهتر میشه. آدم های خوب همیشه حس خوبی بهت میدن و در ضمن تکنولوژی اینقدر پیشرفت کرده که لازم نباشه اییییینهمه فاصله رو حس کنیم! میتونیم با هم توی دنیای رزی و مایکل یا تایرن و الین زندگی کنیم و هیچ کسم نفهمه که ما شب ها توی خواب کجا میریم و چی کار میکنیم. میتونیم اونقدر به همدیگه فکر کنیم تا بالاخره همه موانع برداشته بشه و من دیگه لازم نباشه غصه نبودنت رو بخورم...
میدونی دوستت دارم تنها بی اف اف فوتوژنیک زیبای من 3>
پ.ن1.
پ.ن2. آهنگ فایت سانگ روی مخ من داره رژه میره
پ.ن3. رز سبز رو تموم کردم بلاخره ... پووووف!
