حدود دو سال پیش، روزی از همین روزها ...
روزی تو را از ساقه میچینم ای گل پاک
تو را چیده
در سینه خود خواهم کاشت
و من هر روز و شب
چشم در راهم ...
- مرض داری مگه گل به این خوشگلی رو می خوای بچینی ؟!؟😄😄😠😡
- بقیشم خوندی یا نه ؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟
-آره خوندم!! ولی خب چه کاریه؟؟ از اونجا بچینی بکاری تو سینه ات؟!؟
-واقعن که...! اصلا ذوق ادبی نداری! اصلا !!!!!!!
-از نظر ادبی داری میگی؟؟! از نظر ادبی که خیلی هم عالیه !😉😊👌
- پ ن پ واقعن میخوام گل رو بچینم بکارم تو سینم :|
- خب حالا تو ام!!! الان هر کی کامنتا رو بخونه فک میکنه من خنگولم!!
- خب خودت کامنتا رو گذاشتی! حالا هر کی ندونه فکر میکنه من جات کامنت گذاشتم !!!
+وقتی بعد از مدت ها به طور اتفاقی دوباره چشمت به دیالوگ هایی میفته که لبخندی رو گوشه ی لبت میارن :) یک جور لبخند مخصوص برای همین موقع ها ... برای وقتی که با کوچکترین اشاره ای تمام خاطراتت از جلوی چشمات میگذرن ...
